Deze struikvormige en zeer rijkbloeinde paardekastanje heeft ons heel wat te bieden. Rond 1905 bij Hesse in Duitsland ontstaan uit een kruising tussen A. pavia var. Discolor en A. sylvatica. Aesculus mutabilis ‘Induta’ bloeit reeds als jonge plant met geelrose bloemen in pluimen van ongeveer 12 à 15 cm hoogte. De bloeiperiode is vanaf half mei en duurt ongeveer 3 weken maar de plant heeft reeds vanaf het voorjaar iets aantrekkelijks. Het opzwellen van de niet kleverige knoppen en de bruinrood gekleurde knopschubben geven deze Aesculus reeds in april een pittig karakter. Het jonge blad is aanvankelijk bronskleurig en verkleurt wat later in groen met lichtere bladonderkant wat een mooi effect geeft want hier en daar is de onderkant van het blad zichtbaar.
Het blad is zeer gezond en heeft in tegenstelling tot de gewone paardekastanje weinig last van bladvlekziektes. Tijdens de herfst verkleurt het blad warmgeel met aan de zonzijde soms wat rood. Deze struik vormt slechts weinig vruchten . Aanvankelijk is de groei opgaand tot vaasvormig maar met de jaren krijgt deze paardekastanje een rondere vorm tot ongeveer 3 à 4 meter. Meestal wordt deze cultivar aan de voet geënt op zaailingen van een gewone paardekastanje en groeit hij struikvormig, maar A.mutabilis induta kan ook op stamhoogte worden geënt.
Op deze manier krijgen we een interessante aanvulling bij het sortiment van kleine bomen met ronde kruin. Terwijl de meest gebruikte bolvormige boompjes zoals bol-esdoorn, bol-accacia, bol-es en bol-catalpa gevoelig zijn voor verticilium is deze soort gezond en weinig eisend .Het blad is stevig en kleiner dan de gewone paardekastanje waardoor minder windgevoelig. De paardekastanje groeit op alle bodems mits deze niet te nat zijn. Kortom een gezonde plant die zeker zijn plaatsje in onze tuin verdient.